Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009

Η "απομόνωση" των τουρκοκυπρίων

Τα τελευταία χρόνια η τουρκική ηγεσία κατόρθωσε να εδραιώσει με έντονο τρόπο τη θέση και κυρίως την εικόνα ότι οι Τουρκοκύπριοι υφίστανται απομόνωση και ότι αυτή θα πρέπει να τερματισθεί. Ήταν αναμενόμενο ότι οι τρόποι, για τους οποίους γίνονται συζητήσεις κυρίως στις Βρυξέλλες, για να τερματισθεί αυτή η λεγόμενη απομόνωση προσεγγίζει την πολιτική αναγνώριση της οντότητας της «ΤΔΒΚ» στην κατεχόμενη Κύπρο. Η τουρκική πολιτική έχει σε μεγάλο βαθμό καταφέρει να οδηγήσει τη συζήτηση μακριά από την ουσία του Κυπριακού καθώς και τον de facto κατοχικό της ρόλο, και αντί τούτου περιστρέφεται σήμερα γύρω από τις σχέσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων και μάλιστα με ένα παραπλανητικό τρόπο.

Είναι πολύ σημαντικό να σημειωθεί ότι 34 χρόνια από το 1974 η κοινή γνώμη στο εξωτερικό αλλά και οι εκπονητές πολιτικής δεν αντιλαμβάνονται πλήρως την κατοχική διάσταση του κυπριακού προβλήματος. Σε αυτό ευθυνόμαστε και εμείς καθώς οι χειρισμοί μας όλα αυτά τα χρόνια παρέπεμπαν ως επί το πλείστον σε μια διακοινοτική διαφορά. Επιπρόσθετα η Άγκυρα θεωρείται δυστυχώς, εν πολλοίς, ως τρίτο μέρος στο Κυπριακό και όχι ως άμεσα αναμεμιγμένο μέρος.

Είναι πολύ σημαντικό να καταγραφεί ότι μετά από το 2003 χιλιάδες Τουρκοκύπριοι έχουν εξασφαλίσει ταξιδιωτικά και άλλα έγγραφα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ταυτόχρονα υπάρχουν πολυδιάστατες οικονομικές ενέσεις προς την Τούρκο (κυπριακή) κοινότητα (π.χ. απασχόληση πολλών Τουρκοκυπρίων στις ελεύθερες περιοχές, δωρεάν περίθαλψη Τουρκοκυπρίων σε δημόσια νοσηλευτήρια κλπ). Και όλα αυτά χωρίς ανταπόδοση. Αντίθετα, η τουρκική πολιτική και πρακτική παραμένει αναλλοίωτη. Για παράδειγμα, δεν μπορούν να αγνοηθούν οι διάφορες διαστάσεις οι οποίες υπάρχουν σε σχέση με την εκμετάλλευση και τον σφετερισμό ελληνοκυπριακών περιουσιών.

Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι υπήρξαν πόροι της ΕΕ που δεν αξιοποιήθηκαν προς όφελος των Τουρκοκυπρίων επειδή η ηγεσία τους επέμενε στην παράκαμψη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εν ολίγοις στον βαθμό που υφίσταται απομόνωση των Τουρκοκυπρίων αυτό είναι αποτέλεσμα των κατοχικών δεδομένων. Επιπρόσθετα αντί να γίνεται λόγος για απομόνωση των Τουρκοκυπρίων είναι σημαντικό να τονισθεί ευθαρσώς ότι εκείνοι οι οποίοι υφίστανται αποξένωση από την πατρώα γη, από τον τόπο που γεννήθηκαν και από τους τόπους λατρείας τους είναι οι Ελληνοκύπριοι. Είναι επίσης σημαντικό να τονισθεί ότι μετά το 1974 η Τουρκία όχι μόνο κατέχει μια περιοχή αλλά έχει ενεργήσει με τρόπο, που έχει επηρεάσει αρνητικά τον κοινωνικό ιστό και τον τρόπο ζωής της Κύπρου. Πάνω απ’όλα δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα ύπαρξης στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Θα ήταν ευχής έργον εάν οι διακοινοτικές συνομιλίες έχουν αίσιο τέλος και υπάρξει μια λύση του Κυπριακού από την οποία ο κυπριακός λαός να έχει βάσιμες προσδοκίες. Όμως δυστυχώς ακόμα δεν έχει διαφανεί φως στην άκρη της σήραγγας. Εάν παρ’ ελπίδα αυτές αποτύχουν είναι πολύ σοβαρό να δούμε πως κινούμεθα σε διάφορα επίπεδα. Ούτως ή άλλως το ζητούμενο είναι η ελληνοκυπριακή πλευρά να ξανακερδίσει την ηθική υπεροχή και στα πλαίσια αυτά να πεισθεί η διεθνής κοινότητα ότι το κύριο πρόβλημα της Κύπρου είναι η κατοχική διάσταση. Πέραν τούτου η Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει να έχει μια ολοκληρωμένη στρατηγική στα πλαίσια της οποίας να προβάλλεται η εν δυνάμει συμβολή της Κύπρου σε ευρύτερους στόχους και επιδιώξεις. Πρώτα απ΄ όλα όμως η ελληνοκυπριακή πλευρά θα πρέπει να αποβάλει τη φοβία και την ατολμία – σε πολλούς κύκλους και την ενοχή - που έχει στο να θέτει με ευθύτητα τις θέσεις αλλά και τις απαιτήσεις της.

http://www.cceia.unic.ac.cy/

Επικοινωνιακή Παγίδα;

Για άλλη μια φορά προκαλεί έκπληξη η πολιτική του Δημήτρη Χριστόφια. Υποβαθμίζοντας το αξίωμα του ως προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας προέβει σε κοινό ανακοινωθέν με το Μεχμέτ Αλί Ταλάτ καταδικάζοντας τις πολεμικές ενέργειες του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων. Ποιος ο λόγος για ένα τέτοιο ανακοινωνθέν από τη στιγμή που η Κυπριακή Δημοκρατία καταδίκασε επίσημα τα συμβάντα στη λωρίδα της Γάζας; Επικοινωνιακή παγίδα του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ ίσως;
Η ενέργεια αυτή και όχι μόνο προσδίδει κύρος στον εκπρόσωπο της τουρκοκυπριακής κοινότητας ενώ από την άλλη μειώνεται το κύρος του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Πανόπτης


Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2009

Η Κύπρος πειραματόζωο στα χέρια των αγγλοαμερικανών;



Ένα από τα πλέον τρομερά αναπτυσσόμενα για πολεμικούς σκοπούς όπλα είναι το HAARP, από τα αρχικά High-frequency Active Auroral Research Programme ή επί το ελληνικότερον, Ερευνητικό Πρόγραμμα Υψηλής Συχνότητας Δραστικής Ακτινοβολίας. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα τρομακτικό οπλικό σύστημα ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας το οποίο αναπτύσσουν οι Η.Π.Α. συστηματικά από τη δεκαετία του ΄80.
Πρόκειται για ένα σύστημα το οποίο όταν «τελειοποιηθεί» θα είναι σε θέση να προκαλέσει αλλαγές στο κλίμα μιας επιλεγμένης περιοχής, διακοπή λειτουργίας και καταστροφή κάθε ηλεκτρικής και ηλεκτρονικής συσκευής σε συγκεκριμένο τόπο, πρωτοφανούς μεγέθους σεισμούς, τρύπες στην ιονόσφαιρα, απίστευτης έντασης κεραυνούς, έως και έλεγχο του ανθρώπινου εγκεφάλου μέσω εκπομπής χαμηλών συχνοτήτων παρόμοιες με τις ανθρώπινες!

Το εν λόγω σύστημα HAARP, αποτελείται από ένα σύστημα κεραιών, μέσω των οποίων ηλεκτρικά κύματα παραγόμενα από ειδικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρισμού διοχετεύονται σε μία υπερ-κεραία. Τα κύματα μέσω της αντανάκλασής τους στην ιονόσφαιρα πολλαπλασιάζουν την ισχύ της ραδιομαγνητικής συχνότητας (σε προχωρημένο στάδιο του σχεδιασμού θα φτάνει τα 10 δισ. Watt) και κατευθύνονται σε επιθυμητά σημεία.
Τα πειράματα σε πρώτη φάση έλαβαν χώρα στην Αλάσκα, όπου έχει δημιουργηθεί ένα τεράστιο σύστημα κεραιών, ενώ οι πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει μιλούν για άλλα δύο σημεία στον κόσμο, στην παγωμένη Νορβηγία και στο Ακρωτήρι της Κύπρου. Τα παραπάνω λοιπόν, πέραν του ότι φανερώνουν τι πραγματικά είναι σήμερα εφικτό με τη χρήση συχνοτήτων, δείχνουν ξεκάθαρα πως έχει ήδη ξεπεραστεί κάθε ηθικός φραγμός δίνοντας σάρκα και οστά στην τρομακτική πραγματικότητα που περιέγραφε από το 1970 ο Zbignew Brzezinski στο βιβλίο του «Between two Ages» όπου ανέφερε πως: «η τεχνολογία θα θέσει στη διάθεση των ηγετών, των μεγάλων κρατών, τα μέσα για τη διεξαγωγή μυστικού πολέμου, όπου μόνο ένας ελάχιστος αριθμός στρατιωτών θα είναι απαραίτητος. Μέθοδοι τροποποίησης καιρικών φαινομένων θα χρησιμοποιηθούν, ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες μακροχρόνιας ξηρασίας ή καταιγίδων, με τη βοήθεια ακτινοβολιών συγκεκριμένων συχνοτήτων θα μπορούμε να ελέγξουμε τη συμπεριφορά ολόκληρων πληθυσμών, με στόχο μία πιο ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη κοινωνία».

Κινδυνεύει η Κύπρος; Σοβαρές οι επιπτώσεις

Από τα όσα έχουν κατά καιρούς δημοσιευθεί ως σήμερα, εικάζεται ότι το HAARP έχει πλέον τις ακόλουθες τρομακτικές «επιχειρησιακές δυνατότητες»:
- Να εστιάζει σε συγκεκριμένη περιοχή του πλανήτη και να διαλύει τις τηλεπικοινωνίες του αντιπάλου.
- Να υπερφορτώνει τα ενεργειακά δίκτυα και να δημιουργεί μπλακάουτ.
- Να εντοπίζει πυρηνικούς πυραύλους και να τους καταστρέφει με υπερθέρμανση των ηλεκτρονικών τμημάτων τους.
- Να ακτινογραφεί το υπέδαφος και να καταγράφει κάθε φυσικό ή τεχνητό τούνελ ή κοίλωμα.
- Να παρεμβαίνει στη διαδικασία εκδήλωσης ακραίων καιρικών φαινομένων για να τα εκτονώσει ή (αντίθετα) να τα δημιουργεί. Για παράδειγμα, μπορεί να συντελέσει στην αποδυνάμωση τυφώνων ή στη δημιουργία τους.
- Να δημιουργεί μικροκλίμα, όπως π.χ. διάλυση συννέφων, βροχόπτωση, ομίχλη κ.ά.
- Να δημιουργεί τεχνητώς όζον σε περιοχές π.χ. όπου η τρύπα του όζοντος έχει μεγεθυνθεί επικίνδυνα ή να το καταστρέφει.
- Να διεγείρει ψυχολογικά πληθυσμούς μέσω της εκπομπής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας συγκεκριμένων συχνοτήτων, οδηγώντας τους είτε σε ακραία συμπεριφορά είτε σε πνευματική κατατονία.
TΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ , Φιλελεύθερος 2/11/08

Οι Βρετανικές Βάσεις στην Κύπρο και το υπερόπλο HAARP

Η γεωπολιτική αξία που προσδίδουν στη Βρετανία οι Βάσεις και τα Δικαιώματα που κατέχει στην Κύπρο είναι ανυπολόγιστα για την ίδια και αντιστρόφως ανάλογα για τους Κυπρίους, οι οποίο παίζουν το ρόλο του πειραματόζωου.


Ακόμα, και πρωτοετής φοιτητής της πολιτικής οικονομίας θα θεωρούσε τη Βρετανία ως ξεδοντιασμένο λιοντάρι στο διεθνές και ευρωπαϊκό σκηνικό χωρίς τη δύναμη που της προσδίδουν οι εγκαταστάσεις της στην Κύπρο. Φαίνεται λοιπόν ότι, από σωρεία διεθνών αναφορών, οι εγκαταστάσεις κεραιών στον υγροβιότοπο του Ακρωτηρίου, που ως γνωστό ευρίσκονται μέσα στις Βρετανικές Βάσεις, αποτελούν σύστημα τύπου
HAARP και, ασφαλώς, δεν αποτελούν παιδικό πάρκο.


Από τις διάφορες επιχειρησιακές δυνατότητες του συστήματος, όπως περιγράφονται στο διπλανό κείμενο, υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία ότι, στην Κύπρο ασκούνται πειράματα από το εν λόγω σύστημα, τόσο στον επηρεασμό της βροχόπτωσης, όσο και στη διασπορά χημικών ουσιών (
Chemtrails). Το πλέον συνταρακτικό όμως είναι, ότι μάλλον, επιχειρήθηκε και επηρεασμός τηλεπικοινωνιών.


Συγκεκριμένα, κατ' επανάληψη, παρατηρήθηκαν άμεση διάλυση συγκεντρωμένων νεφών πάνω από την περιοχή Ακρωτηρίου και Λεμεσού και επίσης, καθ' ην στιγμή τα σύννεφα πλησιάζουν τη νοτιοδυτική ακτή της Κύπρου. Κατ' επανάληψη, επίσης, παρατηρήθηκαν αεροψεκασμοί (
Chemtrails) πάνω από την περιοχή, που οι κατευθύνσεις των δημιουργουμένων ουρών (μερικές μάλιστα φορές σε τετράγωνα σχήματα) καμία σχέση δεν έχουν με αεροδιαδρόμους πολιτικών ή άλλων αεροπλάνων.


Το πλέον συνταρακτικό όμως, φαίνεται ότι υπάρχει άμεση σύνδεση του συστήματος
HAARP με την πτώση του στρατιωτικού ελικοπτέρου στα Κούκλια, κι ας προσπαθούν οι πολιτικοί μας να ξεχαστεί το θέμα. Από την οπτική λοιπόν γωνία της πολιτικής οικολογίας, η υπόθεση των Βρετανικών Βάσεων και των εν λόγω κεραιών, δεν περιορίζεται μόνο στην αξιολόγηση πιθανής απειλής της δημόσιας υγείας ή οπτικής και αισθητικής επιβάρυνσης του περιβάλλοντος ή ακόμη και παρεμπόδιση στη λειτουργικότητα του υγροβιοτόπου ως οικολογικού συστήματος.


Πέραν από αυτά, επεκτείνεται στην πολιτική σκοπιμότητα. Η δήθεν σιδηροδέσμια δέσμευση της Κυπριακής Δημοκρατίας στις Συνθήκες Εγκαθίδρυσης σαφώς προκαλεί γέλωτες. Οι Συνθήκες αυτές, όπως και οι Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου δεν αποτελούν τίποτε άλλο παρά κατάλοιπα αποικιοκρατικής πολιτικής καταδικαστέας ακόμη και από τα ίδια τα Ηνωμένα Έθνη.


Αλλά, όταν για πενήντα σχεδόν χρόνια οι Κύπριοι πολιτικοί κωλογλείφουν τους Βρετανούς, χρειάζεται αληθινή επανάσταση για να ξεμπλέξουμε από αυτή τη φάρα των Αγγλοσαξόνων!

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ , Φιλελεύθερος 2/11/08


Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008

Η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία

Για προβληματισμό...
Προ αρκετών ημερών ο τέως δικαστής του ΕΔΑΔ, Λουκής Λουκαίδης έγραφε στη Σύγχρονη Κύπρο για το πακέτο λύσης του κυπριακού προβλήματος που συζητείται τα τελευταία χρόνια. Μέρος του άρθρου παρατίθεται πιο κάτω.

Στην Κύπρο το προτεινόμενο ομοσπονδιακό κράτος θα απαρτίζεται από δύο μόνο περιφέρειες και θα κυβερνώνται από τις δύο κοινότητες Ε/Κ και Τ/Κ αντιστοίχως. Τέτοιο πολιτειακό κατασκεύασμα δεν υπήρξε ούτε αναμένεται να υπάρξει άλλο ποτέ σε όλο τον κόσμο.

Για να επιτευχθεί δε αυτό απαιτείται α) δημιουργία περιοχών βάσει κοινοτικών διακρίσεων και β) αποκλεισμός των πολιτικών δικαιωμάτων κάθε κοινότητας στην περιοχή που θα διοικείται από την άλλη κοινότητα. Βέβαια οι Τούρκοι ζητούν επιπρόσθετα να αποκλειστούν τα δικαιώματα εγκατάστασης και περιουσίας σε κάθε περιοχή σε σχέση με την κοινότητα της άλλης περιοχής.


...Ουσιαστικά οι Τούρκοι επιδιώκουν ένα εθνικό ξεκαθάρισμα στην περιοχή που θα διοικούν για να διαιωνίσουν την τουρκοποίηση της περιοχής αυτής ως πρόδρομο ανεξαρτητοποίησης τους ως κρατικής οντότητας για να μην πω και τουρκοποίηση της υπόλοιπης Κύπρου.

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

Από τον Miguel Angel Moratinos, Υπουργού Εξωτερικών της Ισπανίας

Για τον Τασσο...
Η προσωπικότητά του ήταν χαρακτηριστικά ανατολίτικη, όπως είναι η γενιά των Κυπρίων στην οποία ανήκε, γενιά σημαδεμένη από την επιθυμία για την ανεξαρτησία της νήσου, που υπερασπίστηκε ένα νόμιμο εθνικισμό ενάντια στη βρετανική παρουσία. Ο λόγος για τον οποίο γράφονται αυτές οι γραμμές, εκτός από τη φιλία και την εκτίμηση προς ένα μεγάλο Κύπριο πατριώτη, εξηγείται από την πρόθεση να αποδιώξω αυτή τη λανθασμένη εικόνα που ο ευρωπαϊκός και δυτικός κόσμος επεδίωξε να εμφανίσει. Την εικόνα ενός ανθρώπου αδιάλλακτου με μαξιμαλιστές θέσεις που απέτρεψε την οριστική επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος αποτελούσε την καλύτερη σύνθεση του χαρακτήρα που ορίζεται ως κυπριακός: ήταν ένας ελληνιστής εκ πεποιθήσεως αναθρεμμένος σύμφωνα με την πλέον αυστηρή βρετανική παράδοση. Αυτή η σύνθεση τον έκανε έναν από τους λαμπρότερους δικηγόρους της Κύπρου. Οι νομικές του γνώσεις ήταν πάντα παρούσες όταν χρειαζόταν να αναλυθεί οποιαδήποτε πρόταση για τη λύση της αντιδικίας. Κατέκτησε το ανώτερο αξίωμα του κυπριακού κράτους στην πλέον ελπιδοφόρα στιγμή, μετά τις εξαίρετες διαπραγματεύσεις της προηγούμενης κυβερνητικής ομάδας που έκανε πραγματικότητα την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Τα πάντα έδειχναν να βρίσκονται στην καταλληλότερη θέση προκειμένου να πραγματωθούν όλες οι προσδοκίες των Κυπρίων.
Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφεί για τη στάση του προέδρου Παπαδόπουλου κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και του δημοψηφίσματος με το οποίο απορρίφθηκε το Σχέδιο Ανάν IV. Το μόνο βέβαιο όμως είναι, ότι η συντριπτική πλειονότητα των Ελληνοκυπρίων δεν το αποδέχτηκε. Λίγοι είναι οι δυτικοί ηγέτες που διάβασαν αυτό το σχέδιο αναλυτικά και όπως και σε άλλες διεθνείς διαπραγματεύσεις, επέλεξαν την εύκολη οδό: αναζήτησαν έναν αποδιοπομπαίο τράγο - στην περίπτωση αυτή τον πρόεδρο της Κύπρου - αντί να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις και να αναζητήσουν μία λύση αποδεκτή από όλα τα μέρη. Η παρούσα κρίση δεν αναιρεί την προσπάθεια από πλευράς των Τουρκοκυπρίων στη διαδικασία, όμως όλοι εμείς που διαθέτουμε πείρα σε διεθνείς διαπραγματεύσεις και κυρίως στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, γνωρίζουμε ότι κάθε διαπραγματευτική προσφορά μπορεί να βελτιωθεί και το σημαντικότερο είναι να έχει κανείς την υποστήριξη των πολιτών.
Υπήρξα μάρτυρας της διαδικασίας με την οποία ο πρόεδρος Παπαδόπουλος κέρδιζε πολιτικό βάρος εντός της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πως η θέση και τα επιχειρήματά του άρχισαν να γίνονται περισσότερο κατανοητά. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας ως υπουργός Εξωτερικών Υποθέσεων της Ισπανίας, σε πολλές περιστάσεις συζήτησα και συνεργάστηκα μαζί του προκειμένου να βρεθεί μία οριστική λύση στο κυπριακό πρόβλημα. Είμαι σε θέση να διαβεβαιώσω, ότι αυτό υπήρξε το πραγματικό του πάθος και παρά τη διαφορά των απόψεών μας, καταλάβαινα ότι ήταν πρόθυμος να διαπραγματευτεί με καλή πίστη με την άλλη πλευρά προκειμένου να επιτευχθεί μία οριστική λύση. Είχε εμπιστοσύνη στην Ισπανία και στη διπλωματία μας που είχε καλές σχέσεις με την Τουρκία και ήταν πολλές οι περιστάσεις κατά τις οποίες παρείχαμε τη λύση σε ορισμένα ευαίσθητα ζητήματα.
Εφημερίδα Φιλελεύθερος,17/12/2008

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

ΑΝΤΙΟ ΤΑΣΣΟ...

Το όνομα σου συνδέθηκε άρρηκτα με τη σύγχρονη κυπριακή ιστορία,
το έργο σου παράδειγμα προς μίμηση,
φεύγεις δικαιωμένος.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ